മറവി


എന്നെക്കുറിച്ചൊന്നു-
മെഴുതാത്തതെന്തെന്ന
പരിഭവപം ചോരും പൂമിഴിയില്‍
എങ്ങനെ ഞാനെഴുതും നിന്നെക്കുറി-
ച്ചെല്ലാം നീ തന്നെയല്ലേ
എല്ലാം നീ തന്നെയല്ലേ...

ഞാനുമെന്‍ കവിതയും
ഇക്കുളിര്‍ വാക്കു
മിത്തിരി വെട്ടവും
കടപുഴക്കുന്ന സ്വപ്‌നവും
തുടിക്കുന്ന ഹൃദയവും
എല്ലാം നീ തന്നെയല്ലേ...

എല്ലാം നീ തന്നെയാകി, ലെന്തു
ഞാ,നിത്താളില്‍ കുറിക്കേണ്ടു
എന്നോര്‍ത്ത്
എന്നോര്‍ത്തെല്ലാം-
മറന്നാപ്പരിഭവപ്പൂമിഴി
നോക്കിയിരുന്നെല്ലാം
മറന്നേപോയ് !

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല :

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ